تو میری دنبال کارت

من میرم دنبال کارم

سرنوشت ما همینه

من میرم با روزگارم

تو میری دنبال عشقت

عشقی که تازگی داره

تو همون اول کارا

اسمشو برات میذاره

میدونم که روزگارت

پر میشه از عطر صداهاش

واسه بوسیدن چشماش

چِشمِتو میذاری بر پاش.

***

من میشینم اون وَرٍِ رود

رودی که بین ماها بود

می‌بینم کلبه میسازی

آرزوی من همین بود!

ولی حالا کلبه‌ی ما

کلبه‌ای از آرزوها،

میشه کلبه‌ی کسی که

عقلت‌ُ برده از اینجا.

می‌بینم کنار بالش

واسه اون گلی میذاری

وقتی چشماشو میبنده

روی شونش سر میذاری.

آره میبینی عزیزم

راهمون جدا شد از هم

تو رفتی سراغِ عشقت

من شدم بی‌کسُ همدم!

همیشه بِهِم میگفتن،

اگه عاشقی خطر کن

اگه از دنیا بریدی،

بیاو دیگه سفر کن.

من خطر کردم تو عشقم،

واسه تو، نامه نوشتم

«نامه‌ای نوشته بر باد»

نامه‌ای، ای دادِ بی داد.

من نوشتم عاشق هستم

من نگاتُ می‌پرستم

من نوشتم توی رویا،

همیشه، به پات نشستم

من نوشتم که غریبم

واسه تو، یه دلفریبم.

من نوشتم عاشق هستم،

ولی از تو بی‌نصیبم.

من خطر کردم نوشتم،

بدون شما چه زشتم.

من توی نامم نوشتم،

همیشه به پات نشستم.

من همه‌چیزُ نوشتم

من نوشتم، من نوشتم؛

اما نامَرو ندادم،

این بوده یه کارِ زشتم!

* * *

حالا، سالیانِ سالِ

نامه‌هام نوشته بر باد،

من برای تو نوشتم،

عاشقم، ای دادِ بی داد!